Na południe od Muzeum im. Bodego, wyspę przecina linia berlińskiej linii tramwajowej, za którą znajduje się Muzeum Pergamońskie, przyciągające największą liczbę zwiedzających ze wszystkich muzeów berlińskich. Podziwiać tu można imponujące zbiory sztuki hellenistycznej z Wielkim Ołtarzem Zeusa (pergamońskim ołtarzem; z lat 180-160 p.n.e.) oraz bramą targową z Miletu, obiekty sztuki babilońskiej: Bramę Isztar, Drogę Procesyjną oraz fasadę Sali Tronowej z Babilonu (z okresu panowania Nabuchodonozora II, z VI w. p.n.e.), a także zbiory sztuki islamskiej (z czasów od VIII do XIX w.). W planowanym czwartym skrzydle będą wystawione eksponaty kolekcji sztuki egipskiej: Brama Kalabsza, Sala Kolumnowa króla Sahure oraz azjatyckiej: fasada Tell-Halaf, która od czasów wojny znajduje się w magazynie muzealnym.
Na południe od Muzeum Pergamońskiego znajdują się Nowe Muzeum (odbudowywane i udostępnione zwiedzającym w 2009[2]) oraz Stara Galeria Narodowa, mieszcząca się w budynku formą naśladującą antyczną świątynię. Otwarcie Nowego Muzeum zaplanowano w 2009 r. Muzeum będzie mieścić zbiory sztuki egipskiej wraz z kolekcją papirusów. Do jego najcenniejszych eksponatów będzie bez wątpienia należeć słynne popiersie egipskiej królowej Nefretete oraz liczne obiekty z okresu panowania Echnatona. Jednocześnie część muzeum będzie przeznaczona dla znalezisk archeologicznych, głównie z epoki kamienia.
Przy wejściu do Starej Galerii Narodowej wisi ogromny obraz przedstawiający Fryderyka Wilhelma IV, który przygotował pierwsze szkice budowli. Kolekcja galerii obejmuje rzeźbę i malarstwo XIX w. od prac Caspara Davida Friedricha, przez francuskich impresjonistów po freski działających w Rzymie Nazareńczyków. Przed wejściem do muzeum znajduje się plac, ograniczony od południa i wschodu kolumnadą dorycką, na którym rozmieszczono liczne rzeźby ze zbiorów muzealnych. Latem odbywają się tu koncerty oraz pokazy kinowe.
Na południe od Nowego Muzeum i Starej Galerii Narodowej biegnie ulica Bodestraße, przejezdna w odcinku zachodnim a zamknięta dla ruchu kołowego w części wschodniej (łącznie z mostem Friedrichbrücke). Dalej na południe od Bodestraße, w zachodniej części Wyspy Muzeów, znajdują się Stare Muzeum oraz Lustgarten, a we wschodniej katedra berlińska. W Starym Muzeum obejrzeć można część kolekcji antycznej: rzeźby, broń, biżuterię oraz srebra z terenów Grecji, reprezentujące okres od epoki kultury cykladzkiej do czasów rzymskich. Od sierpnia 2005 r. Stare Muzeum mieści również zbiory Muzeum Egipskiego, które wcześniej znajdowały się w Charlottenburgu, a od 2009 r. mają być przeniesione do Nowego Muzeum.
Pomiędzy częścią wschodnią i zachodnią przebiega mała ulica Am Lustgarten łącząca Bodestraße z kluczową osią ulic Unter den Linden – Schloßplatz – Karl-Liebknecht-Straße, wyznaczającą południową granicę Wyspy Muzeów.
Na południe od Nowego Muzeum i Starej Galerii Narodowej biegnie ulica Bodestraße, przejezdna w odcinku zachodnim a zamknięta dla ruchu kołowego w części wschodniej (łącznie z mostem Friedrichbrücke). Dalej na południe od Bodestraße, w zachodniej części Wyspy Muzeów, znajdują się Stare Muzeum oraz Lustgarten, a we wschodniej katedra berlińska. W Starym Muzeum obejrzeć można część kolekcji antycznej: rzeźby, broń, biżuterię oraz srebra z terenów Grecji, reprezentujące okres od epoki kultury cykladzkiej do czasów rzymskich. Od sierpnia 2005 r. Stare Muzeum mieści również zbiory Muzeum Egipskiego, które wcześniej znajdowały się w Charlottenburgu, a od 2009 r. mają być przeniesione do Nowego Muzeum.
Pomiędzy częścią wschodnią i zachodnią przebiega mała ulica Am Lustgarten łącząca Bodestraße z kluczową osią ulic Unter den Linden – Schloßplatz – Karl-Liebknecht-Straße, wyznaczającą południową granicę Wyspy Muzeów.